Tekst: Jan Laarhuis

Foto’s: Lizette Jonkers-Roelofs

Eind januari, een periode in het jaar dat de kou je het plezier van roeien kan ontnemen, werd ik vriendelijk doch dringend verzocht deelname aan de aanstaande ‘Twentsche Winter Wedstrijden’ te overwegen. ‘Het is maar vier kilometer’ vertelde Roel overtuigend, en niet meteen enthousiast maar wel nieuwsgierig informeerde ik in de BURP of er animo was om voor de eerste keer een roeiwedstrijd mee te maken. Het animo lag vooral bij Pascale en zij kwam op het lumineuze idee om in de C2 mixed mee te doen. De inschrijving was een feit en er was geen weg meer terug. Hierdoor nam de stress natuurlijk toe. Hoewel Pascale en ik in dezelfde BRC gestart zijn, hebben we niet veel samen geroeid en dus moest er getraind worden voor de wedstrijd. Maar minstens even belangrijk: we hadden een stuur nodig. Gelukkig wist Pascale Jeroen te strikken voor deze dankbare klus. En zo probeerden we met ons drieën in de anderhalve week die ons nog restte er het beste van te maken.

Onder de bezielende leiding van Jeroen zagen we het niveau stijgen gedurende de trainingen. Maar zou het genoeg zijn voor een goed wedstrijdresultaat? Met het naderen van de wedstrijddag stijgt de spanning en de stress. Pascale en ik hadden afgesproken dat we niet hard gingen roeien maar mooi wilden roeien. Zo van ‘meedoen is belangrijker dan winnen’, een softe instelling die ik vroeger zo haatte. Maar goed, wat moet je als je net komt kijken in de roeiwereld en nog lang niet alles onder de knie hebt?

We moesten starten in Blok 1 en dat was nog vroeger dan het vroege tijdstip van de BURP training. Het plan was om netjes te roeien en te zorgen dat Jeroen op tijd terug zou zijn voor zijn eigen start in Blok 2. En zo vertrokken we richting Delden. Onderweg wist de wedstrijdleiding in een speedboot onze stuur nog pislink te maken door op hoge snelheid langs te scheren. De resulterende golven maakten ons duidelijk dat het sleutelwoord gedurende de hele rit ‘balans’ bleek. Als laatste in Blok 1 mochten we vanaf de witte brug in Delden starten. Onder de aanmoediging van enthousiaste Thyrowers zetten we koers richting Hengelo. Gelukkig dat zij er waren, want anders hadden we ons eenzaam gevoeld op het kanaal waar de wind bij vlagen vat op onze balans kreeg. Zowel de stuur in de ‘Oranje’ als de Thyrowers op de wal spoorden ons aan om tot het uiterste te gaan, en uiteindelijk, toen de andere teams hun boten al op het droge hadden en koffie en taart hun smaakten, gleden we door de finish: 26 minuten absolute en 21 minuten gecorrigeerd. Het was de beste tijd die we ooit gevaren hadden! We konden tevreden op de ‘Twentsche Winter Wedstrijd’ terugkijken.

De volledige uitslagen van de Twentsche Winter Wedstrijden zijn hier te vinden. Dit zijn de uitslagen van de Thyro-ploegen: