Het geheim van de verdwenen riem

Door: Frans Heijne

Op zondagmorgen 26 mei stonden 10 man/vrouw van Thyro klaar om naar het Duitse meppen te vertrekken waar we een toertocht zouden houden. Het is schitterend weer en iedereen heeft er zin in. Na een uurtje rijden komen we aan bij WSV Meppen waar we worden ontvangen door Gaby. WSV Mepppen is een vereniging van meer dan 200 leden en is gelegen aan de rivier de Hase, een smalle kronkelige rivier, omringd door veel groen.

Bij WSV Meppen

We gingen met twee boten, een damesboot met één heer, die gevormd werd door Iris, Esther, Pascalle, Lizette en Jos. De herenboot met 1 dame bestond uit Kees, Martijn, Christel, Gerard en Frans.

De damesboot
De herenboot

Tegen 11.00 begonnen we onze route van 8 km naar onze lunchplek in het pittoreske Bokeloh. Aan de overkant van een nogal wiebelig vlot is Gasthaus Riese gevestigd waar we zullen lunchen.

Gezellig terras

De dames hadden meer trek in koffie en legden als eerste aan, terwijl de herenboot nog een halfuur doorroeide op de Hase. Ook wij keerden om en voegden ons bij de dames en heer om te gaan lunchen.

Van tevoren was ons al verteld dat het wel even kon duren voordat de lunch geserveerd werd. Nou dit was ook wel zo. Ze waren niet een van de snelsten.

Ondertussen waren een paar jongens bezig bij het vlot waar onze boten lagen. Ze werden professioneel weggejaagd door een van onze dames. De lunch was erg lekker. Er werd veel salade, soep en andere gerechten besteld.

Na de lunch wilden we weer vertrekken. Bij aankomst bij het vlot bleek een van onze riemen verdwenen te zijn. Gerard heeft nog een rondje gelopen om te zoeken, maar er was geen riem te vinden. De verdwenen riem was van de boegplek waar Frans zat. In al de jaren dat ik een toertocht heb gedaan is dit nog nooit voorgekomen. Dan hebben die jongens de riem toch in het water gegooid

Roeien zonder riemen

Uiteindelijk zijn we met zijn we ingestapt om terug te roeien naar WSV Meppen. Na 1,5 km roeien kwamen we de riem tegen. Hij dobberde vrolijk rond aan de rechterzijde van de rivier. We pikten hem op uit het water en Frans kon de rest van de tocht weer met twee riemen roeien. Iris had chocolade bij zich en deze werd over de beide boten verdeeld.

Verloren riem
Verloren riem

Na terugkomst bij de vereniging en de boten opgeruimd te hebben was het tijd voor een groot glas Weizenbier. Dit smaakte erg goed.

We reden weer terug naar Enschede om bij Restaurant De Buren te gaan eten. Maar De Buren zaten vol dus we reden naar Het Middelpunt. Hier hebben we, behalve Kees, pizza gegeten.

Het was een zeer geslaagde toertocht.